پدر گفت: «حالا ادامه بدیم یا نه؟»
احسان بلافاصله جواب داد: «بله، حتماً»
پدر گفت: «خب، کجا بودیم؟»
گفتم: «آثار باستانی ایرانی!»
احسان پرسید: «این آثار باستانی کجاها هستند؟ کوروش رو چه جوری معرفی کردند؟ توی همه‌شون چهره‌ی کوروش یکسانه یا با هم اختلاف دارند؟ از توی کوروشِ اونا ذوالقرنین درمیاد»
صدای خنده پدر بلند شد:
«عجله نکن پسر! یکی یکی… گفتم که فقط یکی دو جا!
کتیبه بیستون و مشهد مادر سلیمان (یا همین پاسارگاد).
در کتیبه بیستون، داریوش در ضمنِ شرحِ یک ماجرا، دو سه بار گفته: «بردیا پسر کوروش»، «کمبوجیه پسر کوروش[۱]. همین. اون‌جا حتی اشاره‌ای به شاه بودنِ کوروش نکرده و فقط گفته که کمبوجیه پسر کوروش در این‌جا شاه بود.
و اما پاسارگاد…»
احسان بدون این که چشم از پدر بردارد، بسته بادام زمینی را جلوی من گرفت. من هم بسته را از دستش کشیدم و مشغول خوردن شدم… احسان همان طور که چشمش به پدر بود، به یک اخم همراه با لبخند بسنده کرد و زیر لب گفت: «دارم برات!»
پدر همچنان با حوصله داشت توضیح می‌داد: «در چند جای پاسارگاد، به این عبارت چهار کلمه‌ای برخود میکنیم: «من کوروش، شاه هخامنشی». این عبارت به سه زبان حک شده: میخی فارسی باستان، عیلامی و بابِلی اَکدی.»
احسان با اشتیاق گفت: «چه جالب! انگار داریم به جاهای خوبش می‌رسیم!»
پدر گفت: «بله، جالب‌تر اینه که در زمان کوروش هنوز خط میخی فارسی باستان اختراع نشده بود!»
احسان که کاملاً گیج شده بود، گفت: «پس یعنــــی…»
پدر جمله ناتمام احسان را تکمیل کرد: «یعنی از اعتبار علمی می‌افته و نمی‌تونیم بهش استناد کنیم. حتی زمانش هم نامشخصه. فقط می‌تونیم بگیم از زمان داریوش اول (یعنی زمان اختراع خط میخی) به بعد بوده.
و نکته آخر، اینکه حتی اگر کتیبه‌های پاسارگاد رو می‌شد به خود کوروش نسبت داد، باز هم اطلاعات خاصی به دست نمی‌آوردیم. یادتونه که با هم چندین ویژگی ذوالقرنین رو شمردیم. از عبارت «من کوروش، شاه هخامنشی» کدوم یکی از اون ویژگی‌ها رو می‌تونیم استخراج کنیم؟!»
______________________________
[۱] کتیبه بیستون، ستون اول، بندهای ۱۰ و ۱۱ و ۱۳
تعجب می‌کنم شما که انقدر می‌سوزی که این چرندیات رو به خورد مغزهای ناآگاه بدی چرا پا نمی‌شی با یه تاریخ‌دان واقعی مناظره کنی تو این سایت قرار بدی بلکه همه‌ی پژوهشگران دنیا از جهل در بیان!!؟!!! متاسفم براتون که این‌قدر بی‌چیز و پستین که کوشش دارین بگین ایران هیچی نبوده. همه‌ی ممالک دیگه دارن به دروغ هم که شده برای خودشون تاریخ جعل می‌کنن و چقدر هم از تمدن ایران باستان دارن تقلید می‌کنن ولی شما میاین با دستای خودتون تاریخ واقعی خودتون رو پاره پاره می‌کنید. این کارها آینده‌ی ایران رو سیاه می‌کنه. اونا هر چی که بودن چه خوب چه بد ما دیگه بهشون دسترسی نداریم و اونا هم دستشون از دنیا کوتاهه، این کارها -دروغ بستن به مرده‌ها- سرانجام بدی داره. آه اون افراد دامنگیر مملکت می‌شه نکنین این کارا رو. ما باید از خوبی هاشون یاد بگیریم و بدی‌هاشون رو تکرار نکنیم. این احترام به تاریخه. توهین کردن به تاریخ هیچی جز دشمن‌تراشی و بدشگونی به دنبال نداره.
با سلام.
نخست آنکه کوتاه بنویسید و تکرار مکررات نکنید.
دوم اینکه در رابطه با مناظره اگر تاریخ دانی حاضر باشد ما حرفی نداریم و استقبال هم میکنیم اما عمدتاً قشر باستانگرا از مناظره فراری اند.
مورد سوم هم اینکه اگر کسی از بدی های چنگیزخان مغول سخن بگوید توهین به تاریخ است؟ مسلم است که استدلال شما سست میباشد.
اینکه کوروش مرده دلیلی بر آن نیست که هاله ای نورانی به دور وی بکشیم و او را به دروغ ذوالقرنین جلوه بدهیم. لطفا سعی کنید با استناد به دلایل معتبر سخن بگویید نه حرفهای احساسی!!.