شبهه: درد این وطن…

0
3598
شبهه: ایران در زمان پهلوی - نگاهی نو

متن شبهه: درد این وطن…

ﺩﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻭﻃﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻫﺎ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺖ، ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻩ ﻫﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ!!

ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺳﯿﺪ، ﺍﺯ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﺗﺎ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﻗﻠﻌﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ:

«ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺳﻮﺯﺍﮎ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺲ!!» خیلی از ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺴﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ!

ﺷﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺗﺮﺍﺧﻢ ﭼﺸﻢ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ.

ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺳﯿﻨﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﭽﻠﯽ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺷﭙﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ. ﮐﻤﺘﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﭙﺶ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﺎﻻ ﻧﺮﻭﺩ !

ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۶ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ۵۰۰ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ؛ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﺍ ۱۰۰۰ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﯽ ﺷﺪ! ﻣﺮﺩﻡ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻨﺪ.

ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۱۵ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎﯼ ﺑﻨﺰ ﺷﻬﺮﯼ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ، ﮐﺴﯽ ﺳﻮﺍﺭ ﻧﻤﯿﺸﺪ! ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﻼﺩ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻧﺠﺲ ﺍﺳﺖ !! ﺑﻌﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﯾﺰﺩﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺳﻦ ﻣﻠﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺠﺲ ﻧﺸﻮﺩ!!

پاسخ به شبهه

ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ ﺍز ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺸﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ !

ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۲۹۸ – ۱۳۲۶ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﻘﺮ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻭﺑﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ۲۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ۹ ﻣﻠﯿﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﻣﺮﺩﻧﺪ! ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ۲۴ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۲۹۹ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﭙﺮ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻧﺪ!!

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ۱۳۲۰ ﺭﻓﺖ، ﺍﺯ “ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ” ﺭﻓﺖ ﻧﻪ ﺩﻩ ﮐﻮﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ!!

ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ!

ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻮﺏ ﺁﺏ ﻧﺌﺸﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻨﺪ ﻭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﺍﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺑﻔﺮﻭﺷﻨﺪ ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮﺩ!!

ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﭙﻖ ﮐﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ و ﺷﭙﺶ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺯﯾﺎﺩ ﺍﻫﻞ ﻧﻈﻢ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ! ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﭙﺶ ﺯﺩﻩ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﺭﺍ به ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ۷۲ ﮐﺸﻮﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﯾﺰﺍ ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ!!

پاسخ به شبهه

ﻣﻠﺖ ﭼﭙﻖ ﮐﺶ ﻧﺸﺌﻪ ﺗﺮﯾﺎﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﺳﺮﺍﻧﻪ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﭘﻮﻟﺸﺎﻥ ﺟﺰﺀ ۱۰ ﺍﺭﺯ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﺸﻮﺭﺷﻮﻥ ﺍﺯ ﮊﺍﭘﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ!! ﻣﻠﺖ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﺍﺧﻤﯽ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯿﺎﻥ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ!!

ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺷﺮﻡ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ …..

ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻫﻢ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺩﺭﻏﺮﺑﺖ ﻣﺮﺩﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﺎﺭﯾﺨﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ، ﺑﻪ ﺟﺒﺮ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻭ ﻓﻼﮐﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﯿﺎﻩ ﻧﺸﺴﺖ …

*****

پاسخ به شبهه: درد این وطن…

ﺩﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻭﻃﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ‌ﻫﺎﺳﺖ… گویا زمانه برعکس شده است که بعضی‌ها به جای نوشتن از «آنچه ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﺮ ملت ایران ﮔﺬﺷﺖ»، از «آنچه ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮﯼ‌ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ» سخن می‌گویند!!

آری نیاز به ده‌ها کتاب دارد. البته اگر بخوانند! به نظر می‌رسد نویسنده‌ی متن بالا، حتی یک کتاب را هم درباره پهلوی‌ها ورق نزده است! نه این که یک کتابِ نوشته شده در جمهوری اسلامی، بلکه حتی دو صفحه از یادداشت‌های اهالی دربار را نیز.

اگر ورق می‌زد، می‌فهمید روزی که رضاخان به قدرت رسید، نام خانوادگی هم نداشت![۱]

روزی که برایش نام خانوادگی برگزیدند، معنایش را نمی‌دانست![۲]

روزی که آمد، اختیاری نداشت؛ روزی که رفت، هم.

یک‌لاقبا آمد و به قول هارت (وزیر مختار آمریکا) بزرگ‌ترین مَلّاک جهان شد[۳] و رفت!

در تصاحب املاک مردم ایران، سیری ناپذیر بود[۴].

راستی نویسنده متن بالا، از تریاکی بودنِ ملت ایران گفته است! یاد سخن کاردارِ وقتِ آمریکا در ایران افتادم که…

ادامه پاسخ…

ثروت رضاشاه - نگاهی نو مال اندوزی رضاشاه - نگاهی نو

رضاخان: پهلوی یعنی چه؟! - نگاهی نو

______________________________

[۱] زندگی پرماجرای رضاشاه، اسکندر دلدم، ص ۱۵

[۲] همان، ص ۱۶

[۳] رضاشاه و بریتانیا بر اساس اسناد وزارت خارجه آمریکا، محمدقلی مجد، ص ۶۵

[۴] پدر و پسر، محمود طلوعی، ۳۴۵

پاسخ دادن

دیدگاه خود را وارد کنید
لطفا نام خود را وارد کنید