عزاداری میکنیم یا نه، در این کوچهها و خیابانها قدم میزنیم یا نه، دلمان با آنها هست یا نه… فرقی نمیکند. مهم این است که بودنمان را، نفس کشیدنمان را، آرامش و امنیتمان را، و همین عزاداری کردنها و نکردنهایمان را مدیون آنها هستیم.
نام «شهید» برازنده آنهاست. کاش نام «وارث» هم برازنده ما باشد…