– خب که چی؟! اینو مری بویس گفته. از کجا معلوم که این تو کتاب زرتشتی‌ها بوده و می‌گفتن؟
– می‌خوای از کتاب زرتشتی‌ها برات بگم؟ باشه؛ بذار این تحقیق خودمو بیارم از روش برات بگم.
بلند شدم و پرینت مقاله‌ام را از داخل کتابخانه برداشتم و کنار نرگس نشستم. صفحات را یکی یکی ورق زدم. به صفحه‌ای که می‌خواستم، رسیدم و به طرف نرگس گرفتم.
– ببین این‌جا نوشتم که چی توی کتاب زرتشتی‌ها در مورد لعن و نفرین اومده.
شروع کردم به خواندن از روی متن:
– در نیایش «آفرینگان دهمان» آمده: «بدخواه سرنگون باد!»[۱]
نرگس به پاورقی مقاله نگاه می‌کرد. متوجه شدم که دارد به دنبال ارجاع می‌گردد.
دستم را روی ارجاع گذاشتم و گفتم:
– ببین از کتاب «خُرده اوستا» هست.
کمی خودش را جابه‌جا کرد و گفت:
– خب که چی؟ اصلاً این چه ربطی به لعن کردن آمریکا داره؟!
– اتفاقاً داره؛ نوشته «بدخواه سرنگون باد»؛ درسته؟
– خب گفته.
– الان آمریکا دوست ایرانه؟
– آره، کی گفته دشمن ایرانه؟ اصلاً چرا همیشه باید با آمریکا دشمن باشیم؟ مگه آمریکا چه‌کار کرده با ما؟ تقصیر ما هست که مدام میگیم مرگ بر آمریکا. اونا یه بار به ما این حرف رو زدن؟
– ای بابا صبر کن چه‌قدر تند میری! نمونه بِدم که دشمن ایرانه؟
– آره، مثلاً چی؟
– همین تحریم کردن ایران. این از روی دوستی هست؟ ایران رو تحت فشار گذاشته. این از روی دوستی هست؟ اصلاً مگه فقط باید دشمن ما باشه؟ مگه ما انسان نیستیم؟
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
– خب که چی؟!
– چندین کشور در جهان الان به‌خاطر جنگ‌طلبی آمریکا در حال جنگ هستن؟
چندین کشور هست که دارن از ظلم آمریکا تو سختی زندگی می کنن؟
ما نباید از این جنگ‌طلبی و ظلمی که آمریکا نسبت به مردم جهان داره، اظهار انزجار کنیم؟!
______________________________
[۱] خرده اوستا، ترجمه موبد اردشیر آذرگشسپ، ص ۱۳۵
